Een jongen komt bij in een snikhete, kale grasvlakte. Hij weet niet wie hij is, hoe hij daar is terechtgekomen en wat hij daar doet. Vlakbij hem vindt hij een rugzak met daarin een mobiele telefoon. Als hij het alarmnummer wil intoetsen ziet hij dat hij een voicemail bericht heeft ontvangen. Als hij het bericht afluistert hoort hij: Wat er ook gebeurt, bel in geen geval de politie. En hij weet één ding zeker: dat is zijn eigen stem.

De overige dingen die hij in de rugzak vindt zijn een flesje water, een lichtblauwe pyjama, een boxershort, een tandenborstel en een tube tandpasta. Er zit ook een rolletje bankbiljetten, een baseballcap, een foto van een of ander groot grijs gebouw en een bestellijst van de Pizza Hut in. Wat heeft hij hieraan? Wat moet hij doen? Hij kan het alarmnummer niet bellen. Daarom belt hij naar de telefoon waar vandaan zijn voicemailbericht is ingesproken. Geen zinnige informatie. Dan maar het nummer op de lijst van de Pizza Hut proberen. Ook dit levert niets op.

Hij hoort een auto aankomen en mag meeliften met een vrouw die Lara heet. Hij vertelt maar dat hij hier is afgezet en dat hij op zoek is naar zijn ouders, en dat de rest een lang verhaal is. Als Lara vraagt hoe hij heet, kijkt hij naar een merkje op zijn tas waarop staat: Boy 7. Boy Seven zegt hij.

Ze gaan op weg naar Branding, naar een Bed and Breakfast van Lara’s tante, tante Bobbie. Hij huurt er een kamer en neemt een douche. Als hij in de spiegel kijkt, schrikt hij zich een ongeluk. Hij herkent zichzelf helemaal niet, maar toch heeft hij iets vertrouwds. Wie hij nou echt is en waar hij vandaan komt, blijft gokken.

De volgende dag gaat hij op onderzoek uit. Hij mag met Lara meerijden in de vrachtwagen naar Flatstaff. Lara moet daar iets afleveren, en hij kan daar mooi zijn zoektocht beginnen. Op de bestellijst van de Pizza Hut vond hij namelijk een adres in Flatstaff. Eenmaal in de Pizza Hut wordt hij opeens herkend door een serveerster. Ze zegt dat ze hem en Lara hier al vaker heeft gezien, maar volgens Lara heeft ze zich gewoon vergist.

Een dag later vindt hij nog iets in het zijvakje van zijn tas: een sleutel. Na zonder succes alle banken in Flatstaff langs te zijn geweest met Lara (met de smoes dat zijn ouders waar hij zogenaamd naar op zoek is, de sleutel hadden achtergelaten), komt hij er opeens achter dat dit een sleuteltje van een kluisje bij een bowlingbaan kan zijn. Hij vergelijkt het nummer van waaruit hij het voicemailbericht had ingesproken met die van een bowlingbaan en het klopt. De volgende ochtend gaat hij er met Lara heen. Hij zoekt het juiste kluisje op en: BINGO! Er zit wat in! Een notebook en een USB-stick. Even denkt hij dat Lara de USB-stick in haar zak laat glijden, maar de USB-stick is er nog gewoon.

Even later op zijn kamer opent hij eerst het notebook. En daarin staat informatie die van alles duidelijk maakt. Het wordt hem duidelijk dat zijn plan- wat dat dan ook mocht zijn- geslaagd is. Het hele raadsel van wie hij is en hoe hij op die kale vlakte terecht was gekomen, staat in het notebook. Het volgende is namelijk gebeurd in de periode voordat hij bijkwam op de kale, hete vlakte.

Hij bleek een hacker te zijn die verschillende cijfers van zichzelf had opgekrikt door in te breken in het computersysteem van school. Als straf is hij in een soort van inrichting opgenomen waar kinderen heen moeten die iets ergs hebben gedaan. In die inrichting, Coöperation X, worden de jongens Boys genoemd. Hij dus Boy 7. Langzamerhand komt hij samen met zijn kamergenoot Louis erachter dat het niet pluis is wat er allemaal in dat gebouw gebeurt. De andere Boys worden plotseling heel braaf en doen alles wat de ‘witpakken’ (zo noemen ze de mensen die daar werken) zeggen. Louis en hij weten een manier te vinden om ‘s nachts uit hun kamer te komen. Zo ontdekken ze een heleboel dingen die er gedaan worden met de Boys. Elke boy word op een nacht uit zijn cel gehaald en hij ondergaat dan een soort van operatie waarbij er een chip wordt geplaatst. Die chip zorgt ervoor dat je alles doet wat de witpakken zeggen en dat je alles van een bepaalde periode vergeet. Uiteindelijk gebeurt die operatie ook bij Louis en hem, maar doordat ze alles opschreven in het stiekem meegesmokkelde notebook, weet hij nu wat er werkelijk is gebeurd. De witpakken hersenspoelen niet alleen de Boys, ze laten ze ook illegale opdrachten uitvoeren. Na de opdracht drukken ze op een knopje en is de jongenalles weer vergeten. Maar Louis en hij zijn daar achter gekomen doordat ze bij zo’n opdracht een opnamerecordertje in hun zak stopten zodat ze achteraf konden horen wat er was gebeurd. Ze weten dat ze deze illegale praktijken naar buiten moeten brengen. De eerste keer ontsnappen lukt niet, maar de tweede keer weet Sam het notebook en de stick met informatie tijdens een uitstapje bowlen met de witpakken, naar buiten te brengen. Op dit punt stopt het verhaal in het notebook.

Eenmaal klaar met lezen, komen Lara en een andere man genaamd Jones, de kamer binnen. Hij weet ze te overmeesteren. Het blijkt dus dat Lara ook in het complot zit. Ze had echt de USB-stick in haar zak laten glijden. En ze was dus echt eerder met Sam in de Pizza Hut geweest. Maar Sam was zo slim geweest om op het moment dat hij de stick en het notebook ging opbergen, de echte stick met belangrijke informatie in het notebook op te bergen. Maar als hij aan het praten is met Lara, pakt Jones zijn mobieltje en stuurt een signaal naar het grijze gebouw waar alle boys zitten, dat het over 90 minuten wordt opgeblazen. Sam komt meteen in actie en rijdt naar het grijze gebouw. Hij wordt achternagezeten, maar weet zijn belagers af te schudden door de chip eigenhandig uit zijn nek weg te snijden. Vanaf dat moment weet hij alles weer. Niet alleen de geschreven dingen in het notebook, maar ook wat voor een goede band hij had met Louis, en hoe hij probeerde te ontsnappen. Hij werd achterhaald. Maar omdat de witpakken weten dat hij iets naar buiten had gebracht lieten ze hem dus achter op die hete, kale grasvlakte. Zo konden ze hem volgen en kijken waar hij die USB-stick en het notebook had verstopt. Voordat ze hem daar achterlieten wisten ze zijn hele geheugen.

Hij gooit de chip op een auto en de achtervolgers gaan achter die auto aan in plaats van achter hem. Eenmaal bij het gebouw aangekomen ontploft het. Hij schreeuwt het uit en valt flauw. Maar als hij bijkomt ziet hij de andere Boys om zich heen. Hij is dolgelukkig dat iedereen nog leeft. Er was sprake van een bommelding en het gebouw was een uur geleden al ontruimd. Eenmaal in het ziekenhuis wordt bij iedereen de chip weggehaald, de leden van de coöperation worden opgepakt en Sam ziet zijn familie weer. Alles komt weer goed.